رئیس اداره تبلیغات اسلامی نیر مطرح کرد:

شیخ صفی در تفسیر احادیث تبحر داشت

رئیس اداره تبلیغات اسلامی نیر به تخصص و دانش شیخ صفی ­الدین تفسیر عرفانی احادیث اشاره کرد و گفت: این عالم اردبیلی در تفسیر احادیث؛ مطالب نغز و دقیقی در باب مراتب سیر و سلوک به کار برده و گاهی از یک حدیث شش کلمه ه­ای چندین قاعده سلوکی استنتاج کرده است

 داود آذری فرد در گفتگو با خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «رویش نیر»، در موردسالروز بزرگداشت شیخ صفی الدین اردبیلی گفت:شهر اردبیل خاستگاه معنوی و سیاسی جنبش عرفانی و سیاسی صفویه است و نقش مهمی این شهر کهن و مقدس در تاریخ ایران داشته است و اصفهان میراث دار اردبیل و تبریز و پایتخت سیاسی و فرهنگی دوره طلایی سلسله جلیله صفویه است.

وی افزود:پروفسور سید حسین نصر استاد مطالعات اسلامی دانشگاه جورج واشنگتن می­نویسد: «طریقت صفویه از لحاظ تاریخ قرون اخیر ایران از اهمیت خاصی برخوردار است. از آنجا که این طریقت نه تنها تاریخ سیاسی – اجتماعی ایران را به ‌کلی متحول کرد و برای نخستین ­بار پس از انقراض ساسانیان به ایران وحدت سیاسی بخشید، بلکه از آغاز یک طریقت شیعی بود و سهم اساسی در مبدل ساختن ایران به یک مملکت شیعه دوازده­ امامی داشت.

رئیس اداره تبلیغات اسلامی شهرستان نیر اظهار داشت:در تاریخ اسلام هیچ مورد دیگری دیده نمی‌شود که در آن یک طریقت عرفانی چنین نفوذ سیاسی و مستمری در سرزمینی چنان پهناور مانند ایران داشته باشد. طریقت صفویه مستقیماً توسط خاندان صفوی، سلسله صفویه را به­ وجود ­آورد، ایران را متحد ساخت و مذهب جعفری را مذهب رسمی یکی از بزرگ­ترین بلاد اسلامی گردانید.


وی در مورد اهمیت و جایگاه و رتبه علمی شیخ صفی الدین اردبیلی افزود:این عالم بزرگ در سه حوزه تفسیر ادبیات عرفانی، تفسیر قرآن و تفسیر احادیث تبیین می­شود. تفاسیری بر اشعار عرفانى بزرگانی نظیر عطار، سنایی­، مولوی، کرمانی، روزبهان ­بقلی و عراقى از جمله ویژگی­های مهم شیخ صفی الدین است که گویای استمرار علمی و معنوی سنت عرفان و تصوف است.


آذری فرد به تخصص و دانش شیخ صفی ­الدین تفسیر عرفانی احادیث اشاره کرد و گفت: این عالم اردبیلی در تفسیر احادیث؛ مطالب نغز و دقیقی در باب مراتب سیر و سلوک به کار برده و گاهی از یک حدیث شش کلمه ه­ای چندین قاعده سلوکی استنتاج کرده است

وی مثالی در مورد تفسیر حدیث شیخ صفی الدین اردبیلی بیان داشت و افزود: روزی از این عارف و عالم بزرگ سؤال کردند: «امیرالمؤمنین على(ع) می فرمایند: «مَن عَرَفَ نَفسَهُ فَقَد عَرَفَ رَبّهُ» آیا می­توانیم از این سخن استنباط کنیم که چون نفس خود را بشناسیم به تحقیق خدای تعالى را شناخته ­ایم؟»
شیخ صفی الدین اردبیلی در جواب گفت: معناى «مَن عَرَفَ نَفسَهُ» این است که سالک به نفس خود عارف شود و پس از بینایی نسبت به عیوب نفس خود، به اصلاح آن مشغول شود. طهارت از عیوب، تزکیه است. هر که از نفس خود تزکیه شود، با دوری از نفس، رستگار شده، از عذاب حق­تعالى ایمن می­گردد و متوجه حق­تعالى می­شود. پس از کسب معرفت نفس، خود را می­شناسد و با بیرون رفتن از خودیِ خود، چشمش به حضرت­حق بینا ­می­شود. معرفت حق­تعالى پس از معرفت نفس حاصل می­گردد. صُنع دلیل وجود صانع است، پس قصد؛ تقرّب است، نه تحقیق.»شیخ از این حدیث علوی، مجتهدانه چند قاعده عرفانی از قبیل: یقظه، طلب و اردات، تزکیه، تخلیه، تحلیه، تجلیه،معرفت، یقین(علم­الیقین، عین­الیقین و حقّ­الیقین) و قرب استنتاج کرده است.

انتهای خبر/ ح